Koalicja Nowosądecka wraz Platformą Obywatelską idzie na wojne z radnymi z klubu PiS Wybieram Nowy Sącz, aby przykryć problemy w miejskich spólkach?

 
Grupa sądeckich radnych chce odwołać Artura Czerneckiego (klub PiS Wybieram Nowy Sącz) z funkcji wiceprzewodniczącego Rady Miasta Nowego Sącza. Przygotowany projekt uchwały znalazł się w porządku obrad 44. sesji.

 

Artur Czernecki jest jednym z dwóch wiceprzewodniczących Rady Miasta Nowego Sącza.

Pod przygotowanym projektem uchwały podpisało się 11 radnych z Koalicji Nowosądeckiej, Koalicji Obywatelskiej oraz niezrzeszonych. Punkt dotyczący odwołania wiceprzewodniczącego jest w porządku obrad jednym z ostatnich, a liczy ona 32 punkty

– Od kilku tygodni jest prowadzony zmasowany atak na moją osobę, między innymi na moją aktywność w samorządzie. Niestety posunięto się do manipulacji i atakowania mojej rodziny. Zapoznałem się z uzasadnieniem pod tym projektem uchwały. Jest ono lakoniczne. Pod projektem podpisało się jedenastu radnych. Powiem jedno. Nie dam się zastraszyć. Będę dalej ze społeczeństwem, będę zawsze bronił prawdy. Taki byłem, jestem i taki pozostanę. Mam mandat radnego od mieszkańców, którzy mnie nim obdarzyli, którzy mi zaufali, a funkcję wiceprzewodniczącego powierzyła mi Rada Miasta – powiedział Sądeczaninowi.info radny Artur Czernecki. – Zamiast zająć się poważnymi problemami to „szuka się wojenek”. Takim zaczepkom mówię stanowczo – NIE.

Jak mówi wiceprzewodniczący Rady Miasta to ona go desygnowała na tę funkcję i to ona może go z tej funkcji odwołać. Ma do tego pełne prawo.  

Przypominamy, że stosownie do postanowień art. 19 ustawy z dnia s marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jednolity Dz. U. z 2020 r., poz. 713):

„Art. 19. [Wybór oraz odwołanie przewodniczącego i wiceprzewodniczącego rady gminy]

1. Rada gminy wybiera ze swego grona przewodniczącego i 1-3 wiceprzewodniczących bezwzględną większością głosów w obecności co najmniej połowy ustawowego składu rady, w glosowaniu tajnym.

2. Zadaniem przewodniczącego jest wyłącznie organizowanie pracy rady oraz prowadzenie obrad rady. Przewodniczący może mu wyznaczyć do wykonywania swoich zadań wiceprzewodniczącego. W przypadku nieobecności przewodniczącego i niewyznaczenia wiceprzewodniczącego, zadania przewodniczącego wykonuje wiceprzewodniczący najstarszy wiekiem.

3. (uchylony).

4. Odwołanie przewodniczącego i wiceprzewodniczących następuje na wniosek co najmniej 1/4 ustawowego składu rady gminy w trybie określonym w ust 1 (…).”

i.michalec@sadeczanin.info, fot. IM.

W ratuszu wciąż marnotrawią publiczne pieniądze !

Nowy Sącz. RIO zakwestionowało poprawność wzoru herbu miasta. Urząd wydał na darmo 28 tys. zł

Janusz Bobrek

Janusz Bobrek

Prezydent Ludomir Handzel (po lewej) musiał cofnąć wcześniejsze zarządzenie w sprawie wprowadzenia „Systemu Identyfikacji Wizualnej Miasta Nowego Sącza – Księgi Znaku”
Prezydent Ludomir Handzel (po lewej) musiał cofnąć wcześniejsze zarządzenie w sprawie wprowadzenia „Systemu Identyfikacji Wizualnej Miasta Nowego Sącza – Księgi Znaku” Janusz Bobrek
Od końca 2020 roku nie obowiązuje zarządzenie prezydenta Nowego Sącza z 21 lutego 2020 roku w sprawie wprowadzenia „Systemu Identyfikacji Wizualnej Miasta Nowego Sącza – Księgi Znaku”. Opracowanie przez znajomą Ludomirowi Handzlowi pracownię graficzną okazało się niezgodne z prawem (naruszało kompetencje Rady Miasta) i zakwestionowane przez Regionalna Izbę Obrachunkową w Krakowie. Wzory nowej identyfikacji herbu kosztowały podatnika 28290 zł.

W grudniu 2018 roku w jednym z pierwszych swoich zarządzeń prezydent Ludomir Handzel pożegnał dotychczasowe logo Nowego Sącza, czyli tęczową dłoń, będącą odwzorowaniem planu miasta, z napisem „Nowy Sącz Dobrze Wróży” i zapowiedział, że urząd wraca do wizerunku św. Małgorzaty, która znajduje się w herbie miasta, a sprawa symboliki Nowego Sącza zostanie uporządkowana.

Za zasługi

W następnym roku zlecono wykonanie „Systemu Identyfikacji Wizualnej Miasta Nowego Sącza – Księgi Znaku”, czyli zbioru zasad i wzorów prezentowania herbu miasta w materiałach promocyjnych i reklamowych (pierwszy wzór grafiki pojawił się już w grudniu 2018 roku na kartkach świątecznych). Zlecenie otrzymała firma IMSTUDIO Marcina Waśki, który był zaangażowany w kampanię wyborczą Ludomira Handzla.

Wątpliwości zarówno mediów jak i opozycyjnych do ratusza radnych budziło również to, że firmie IMSTUDIO Agencja Reklamowa UM Nowy Sącz zapłacił w 2019 roku ponad 85 tys. zł. Za co? Było to: wykonanie planszy planu miastu 1461 zł, opracowanie graficzne i druk ulotek – 4000 zł, opracowanie graficzne i druk ulotek – 1034 zł, usługa promocyjna (kalendarze) – 4920, wykonanie rollupów Rocznik Sądecki – 560 zł, wykonanie ścianki wielkoformatowej – 4920 zł, kartki świąteczne – 3201 zł, opracowanie graficzne i druk zaproszeń – 1350 zł, opracowanie graficzne, wykonanie i dostawa biuletynu informacyjnego UM Nowego Sącza – 36000 zł, oraz wspomniane przeprowadzenie weryfikacji oznaczeń (Księga Znaku) – 28290zł. Prezydent nie zerwał interesów z agencją nawet po zatrudnieniu Waśki w charakterze „pomocy biurowej” w Urzędzie Miasta Nowego Sącza.

Nie prezydent a radni decydują o herbie

Kontrola RIO jak miała miejsce w październiku 2020 roku w Urzędzie Miasta Nowego Sącza wykazała wiele nieścisłości m.in. w sposobie organizowania przetargów czy naruszenie przepisów w zarządzaniu miejskimi nieruchomościami (to 31 wniosków pokontrolnych). Inspektorzy z Krakowa wzięli pod lupę także „Systemu Identyfikacji Wizualnej Miasta Nowego Sącza – Księgę Znaku”. W tym przypadku nieprawidłowość polegał na naruszeniu kompetencji Rady Miasta do ustalania wzoru herbu. Wzór prezentowany w zamówionej identyfikacji: jego kolorystyka i wersje herbu były niezgodne ze wcześniejszą uchwałą Rady Miasta Nowego Sącza z 2017 roku.

– Prezydent po raz kolejny pokazał, że nie ma wiedzy o samorządzie, bo powinien widzieć co należy do jego kompetencji, a co do radnych. Tak samo tyczy się nazewnictwa ulic, mostów, co również Ludomir Handzel próbował robić i potęgować tym samym konflikt. Tyle pieniądzy poszły w błoto. Skorzystała firma, która zaangażowała się w kampanię Handzla – komentuje radny PiS Artur Czernecki. – Należy przyglądać się każdej złotówce wydawanej w urzędzie miasta – dodaje.

Regionalna Izba Obrachunkowa w Krakowie zaleciła prezydentowi Ludomirowi Handzlowi uregulowanie zasad wewnętrznej identyfikacji wizualnej miasta z obowiązującymi przepisami oraz zwiększenie nadzoru nad merytoryczna kontrolą realizowanych umów. Pierwsza decyzja było wycofanie wcześniejszego zarządzenia z 21 lutego 2020 roku w sprawie wprowadzenia „Systemu Identyfikacji Wizualnej Miasta Nowego Sącza – Księgi Znaku”.

Źródło: https://nowysacz.naszemiasto.pl/nowy-sacz-rio-zakwestionowalo-poprawnosc-wzoru-herbu-miasta/ar/c1-8095195

 

Ks. Stanisław Olesiak nie żyje. Walczył z chorobą

Ks. Stanisław Olesiak nie żyje. Walczył z chorobą

W wieku 67 lat zmarł ks. Stanisław Olesiak. Duszpasterz osób niepełnosprawnych ostatnie chwile spędził w szpitalu w Nowym Sączu. Od wielu lat walczył ze stwardnieniem rozsianym i zanikiem mięśni.
 
Ks. Stanisław Olesiak nie żyje. Walczył z chorobą

 

Ks. Stanisław Olesiak nie żyje. Walczył z chorobą (PAP)

Ks. Stanisław Olesiak zmarł we wtorek rano w szpitalu w Nowym Sączu. Oficjalna przyczyna zgonu nie jest znana, jednak zakonnik od kilkudziesięciu lat cierpiał na stwardnienie rozsiane i zanik mięśni. Duchowny pełnił funkcję duszpasterza środowisk osób niepełnosprawnych na Sądecczyźnie.

– To wielka strata dla całego naszego regionu, odszedł bowiem człowiek, który swoim cierpieniem naprawdę zmieniał świat (…) Choć był w już w bardzo złym stanie, wciąż myślał o innych i prosił, abym dalej kontynuował pracę na rzecz osób niepełnosprawnych – powiedział w rozmowie z portalem nowysacz.naszemiasto.pl Artur Czernecki, nowosądecki radny i bliski współpracownik księdza Olesiaka.

Ks. Stanisław Olesiak nie żyje. Miał 67 lat

Zakonnik urodził się w 1953 roku w Trzetrzewinie (woj. małopolskie). W 1979 roku otrzymał święcenia kapłańskie, po czym wyjechał na misję do Angoli w Afryce. W trakcie podróży dowiedział się, że ma stwardnienie rozsiane, przez co zmuszony był wrócić do Polski.

Niedługo po tym ks. Olesiak zaczął poruszać się na wózku inwalidzkim. Swoje życie poświęcił pracy z osobami chorymi i niepełnosprawnymi.

Był m.in. pomysłodawcą mszy świętych poświęconych niepełnosprawnym.

Żródło: https://wiadomosci.wp.pl/krakow/ks-stanislaw-olesiak-nie-zyje-walczyl-z-choroba-6581645848263648a

 
 
 

Nie żyje ojciec Stanisław Olesiak. Choć bardzo cierpiał, był zawsze uśmiechnięty

Nie żyje ojciec Stanisław Olesiak. Choć bardzo cierpiał, był zawsze uśmiechnięty

Do naszej redakcji dotarła smutna wiadomość. Dzisiaj nad ranem w sądeckim szpitalu zmarł ks. Stanisław Olesiak z Trzetrzewiny, który był misjonarzem, werbistą, duszpasterzem osób niepełnosprawnych. Przez wiele lat cierpiał na stwardnienie rozsiane.

 

Ksiądz Stanisław Olesiak urodził się 15 lutego 1953 roku w Trzetrzewinie. Po ukończeniu I Liceum Ogólnokształcącego w Nowym Sączu, wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Tarnowie, a następnie do Seminarium Misyjnego Werbistów w Pieniężnie.

Zobacz też Ks. Stanisław Olesiak: Śmiej się do człowieka i kochaj go!

W 1979 roku przyjął święcenia kapłańskie. Następnie wyjechał na misje do Angoli, gdzie zachorował na stwardnienie rozsiane. Na misjach w Afryce spędził siedem lat. Ze względu na zły stan zdrowia, powrócił do kraju, do rodzinnej Trzetrzewiny. Niemal z dnia na dzień stał się niepełnosprawny, ale nie poddał się i rozpoczął nową misję.Poświęcił się pracy na rzecz osób chorych, starszych i niepełnosprawnych.

– Był niemal zawsze uśmiechnięty, obdarzony niezwykłym poczuciem humoru. Tylko nieliczni wiedzą, jak ogromnie cierpiał. Skąd czerpał energię? Pewnie od samego Pana Boga – mówią o nim ci, którzy go znali.

 

Ojciec Stanisław był inicjatorem mszy świętych dla osób niepełnosprawnych. Był członkiem stowarzyszenia „Spokojne jutro” oraz „Gniazdo”, gdzie od lat wspierał osoby niepełnosprawne. Od kilku lat stan jego zdrowia i postępująca choroba uniemożliwiała mu uczestniczenie w mszach świętych, jednak pozostawał w stałym kontakcie z członkami stowarzyszenia i osobami niepełnosprawnymi, którzy potrzebowali jego wsparcia.

 

– Mimo swojej choroby zawsze dawał nadzieję innym na lepsze jutro i uczył innych żeby przyjąć chorobę jako dar od Boga, który wybrał ich na pomocników niesienia krzyża. Mimo pogarszającego się stanu zdrowia zawsze był gotowy do niesienia pomocy – wspomina zmarłego kapłana pani Majka Olesiak z Trzetrzewiny, chrześnica śp. ks. Stanisława Olesiaka.  

– Ksiądz Stanisław Olesiak był niezwykłym człowiekiem, instytucją – wspomina zmarłego duchownego radny Artur Czernecki. – Słowo był, proszę mi wierzyć, nie może mi przejść przez gardło. Był osobą, która od wielu lat poruszała się na wózku inwalidzkim i zmagała się ze swoimi chorobami. Był dla nas ikoną, wzorem. Człowiekiem instytucją, który pokazywał nam, jak przez własne cierpienie można pomagać ludziom dla Boga i dla bliźniego. Uczył nas wrażliwości społecznej. Pokazywał, jak należy dbać o osobę niepełnosprawną, którą każdy z nas może stać się w każdej chwili.

Ksiądz Stanisław Olesiak jeszcze pod koniec XX wieku samodzielnie poruszał się posiłkując się kulami. Odprawiał wtedy jeszcze comiesięczną mszę dla osób niepełnosprawnych, samotnych i bezdomnych, ale potem, gdy jego choroba zaczęła szybko postępować było to już niemożliwe. Od wielu lat poruszał się na wózku inwalidzkim.

 

 

– Bardzo ważne osobistości świata artystycznego i politycznego kierowały do niego prośby, aby wstawiał się za nich w swojej modlitwie. Jego modlitwa była niesamowitą siłą. Zawsze mówił, że moja siła drzemie w różańcu, z którym się nie rozstawał.

Ksiądz Stanisław Olesiak był Kawalerem Orderu Uśmiechu. Odznaczenie odbierał wiele lat temu na krakowskim rynku. Jego odejście jest ogromnym ciosem dla środowisk osób niepełnosprawnych. Mimo swojego cierpienia nigdy nie odmówił rozmowy osobie, która cierpiała, która chorowała.

– Jego siła była niesamowita. Po jego odejściu pozostanie żal i ból nie tylko w środowiskach osób niepełnosprawnych – dodaje radny Czernecki. – To był, kapłan, misjonarz, ojciec, werbista, który swoim cierpieniem zmieniał świat. Uczył go kochać takim, jakim jest, pomimo, że sam zmagał się z własną chorobą.

Ksiądz Stanisław otrzymał wiele odznaczeń i wyróżnień. Szczególnie ważne było dla niego to przyznawane przez dzieci – Order Uśmiechu. W 2006 roku Rada Powiatu Nowosądeckiego przyznała mu odznakę „Zasłużony dla Ziemi Sądeckiej”. W tym samym roku, stowarzyszenie na Rzecz Osób Niepełnosprawnych „Gniazdo” ze Starego Sącza przyznało kapłanowi medal „Przyjaciel Gniazda” za słowa, które uczą pokory i szacunku dla daru najcenniejszego, jakim jest zdrowie i życie, za słowa „Alleluja i do przodu”, które inspirują i motywują do pracy, za nieustanną, cichą modlitwę w intencjach osób niepełnoprawnych i za uśmiech pełen nadziei, który otwiera i jednoczy serca. Ponadto został uhonorowany „Złotym Krzyżem Zasługi” i Tarczą Herbową „Zasłużony dla Miasta Nowego Sącza”. Od Stowarzyszenia „Beskidzkie Więzi” otrzymał również tytuł „Przyjaciela Beskidu Sądeckiego”

Ks. Stanisław zmarł dzisiaj rano około godziny szóstej w sądeckim szpitalu. Szczegóły pogrzebu nie są jeszcze znane. (r.gajewski@sadeczanin.info, i.michalec@sadeczanin.info, Fot. Majka Olesiak, Artur Czernecki)

żródło: https://sadeczanin.info/wiadomosci/nie-zyje-ojciec-stanislaw-olesiak-choc-bardzo-cierpial-byl-zawsze-usmiechniety?page=0%2C1

 

 

Nie żyje ojciec Stanisław Olesiak, sądecki duszpasterz środowisk osób niepełnosprawnych

 

Dzisiaj (1.12.2020) w godzinach rannych zmarł w sądeckim szpitalu ojciec Stanisław Olesiak, duszpasterz środowisk osób niepełnosprawnych na Sądecczyźnie. Zakonnik werbista od kilkudziesięciu lat zmagał się ze stwardnieniem rozsianym i zanikiem mięśni, ale pomimo ciężkiej choroby aktywnie działał na rzecz wszystkich potrzebujących wsparcia i pomocy. W ubiegłym roku o. Olesiak, mieszkający na stałe w Trzetrzewinie (gm. Chełmiec), obchodził 40 – lecie święceń kapłańskich.

Artur Czernecki, nowosądecki radny i bliski współpracownik o. Olesiaka ze wzruszeniem opowiada o byłym misjonarzu, który ostatnie kilkadziesiąt lat życia poświęcił na walkę o poprawę warunków życia osób niepełnosprawnych.

– To wielka strata dla całego naszego regionu, odszedł bowiem człowiek, który swoim cierpieniem naprawdę zmieniał świat – mówi.

Sądecki radny wspomina swoją ostatnią rozmowę z o. Olesiakiem, którą odbył dwa tygodnie temu.
– Choć był w już w bardzo złym stanie, wciąż myślał o innych i prosił, abym dalej kontynuował pracę na rzecz osób niepełnosprawnych – opowiada.

Zawsze myślał o innych, nigdy o sobie

Artur Czernecki podkreśla, że śmierć kapłana z Trzetrzewiny pozostawi po sobie trudną do zapełnienia pustkę.
– Czasami sądeczanie nie zdają sobie sprawy jak wspaniali ludzie działają w naszym regionie i jak wiele dobra pozostawili po sobie – mówi.

Choć ciężka choroba przykuła o. Olesiaka do wózka inwalidzkiego i uniemożliwiła kontynuowanie pracy misyjnej w Afryce, kapłan zawsze był gotowy udzielić wsparcia wszystkim, którzy zwracali się do niego z prośbą o pomoc.
– Wsparcie przybierało różne formy, od konkretnych działań, po rozmowę i modlitwę w intencji danej osoby – wspomina Artur Czernecki i dodaje, że on wielokrotnie zwracał się do werbisty z Trzetrzewiny z prośbą o duchowe przewodnictwo.

Przez Afrykę na Sądecczyznę

O. Stanisław Olesiak urodził się w 1953 roku w Trzetrzewinie. Maturę zdał w I Liceum Ogólnokształcącym im. Jana Długosza Nowym Sączu, a następnie wstąpił do Seminarium Duchownego w Tarnowie, a później do Seminarium Misyjnego Werbistów w Pieniężnie. Święcenia kapłańskie otrzymał w 1979 roku, wkrótce też trafił na misję do afrykańskiej Angoli. To właśnie w trakcie pełnienia posługi misyjnej dopadła go nieuleczalna choroba i zmusiła do powrotu do kraju. I choć diagnoza lekarska wykluczyła dalszą działalność misyjną o. Olesiak nie poddał się.

– To, co mnie spotkało, stało się z jakiegoś powodu. Pan Bóg wybrał dla mnie taką drogę, żebym mógł dawać innym nadzieję – mówił kilka lat temu z rozmowie z „Gazetą Krakowską”.

Sądecki kapłan reaktywował stowarzyszenie osób niepełnosprawnych „Spokojne jutro”, a także zaangażował się w walkę o poprawę warunków życia swoich podopiecznych. To m.in. z jego inicjatywy powstał ośrodek Cyganowicach, on też zabiegał o zorganizowanie transportu dla niepełnosprawnych w Nowym Sączu, a także o likwidację barier architektonicznych utrudniających osobom na wózku inwalidzkim codzienną egzystencję. Kapłan współpracował również ze Stowarzyszeniem na Rzecz Osób Niepełnosprawnych „Gniazdo” w Starym Sączu.

Trudne duszpasterstwo wśród osób dotkniętych ciężkimi chorobami przyniosło o. Stanisławowi Olesiakowi liczne nagrody i wyróżnienia, w tym mi.in. Złoty Krzyż Zasługi przyznany przez prezydenta RP ,Tarcze Herbową Zasłużony Dla Miasta Nowego Sącza , Przyjaciela Beskidu Sądeckiego, od Stowarzyszenia Beskidzkie Więzi. Był również Kawalerem Orderu Uśmiechu.

źródło https://gazetakrakowska.pl/trzetrzewina-nie-zyje-ojciec-stanislaw-olesiak-sadecki-duszpasterz-srodowisk-osob-niepelnosprawnych-zdjecia/ar/c1-15322008